Soms wil je bepaalde dingen koesteren, ze het liefst voor jezelf houden. Zeker wanneer je helemaal zelf op ontdekkingsreis bent geweest en de mooiste dingen vond. Het voelt een beetje als jouw geheim, jouw trots. Dat jij dit moois hebt kunnen vinden. Maar trots als je bent heb je als (reis)blogger nu eenmaal de behoefte om juist alles wat je ooit meemaakte met iedereen te delen. Daarom deel ik een van de meest bijzondere reizen die ik door Frankrijk maakte. Zodat jullie deze ooit ook kunnen maken. Want dat gun ik iedereen.

Details reis
Bestemming: Côte d’Azur
Startpunt: Menton
Eindpunt: Nice
Vliegbestemmingen: Nice, Marseille
Gelopen kilometers: +/- 100

Om maar gelijk helderheid te geven over het bovenstaande zinnetje ‘Gelopen kilometers’: in september wandelde ik een week lang door de Côte d’Azur, zo’n zeven uur per dag. Een uitgekauwde bestemming, zou je kunnen denken, maar niets is minder waar. Samen met een vriendin vloog ik die week naar Nice (onderaan de blog meer informatie hierover). We kwamen ’s middags aan en hadden vooraf al besloten deze aankomstdag in Nice te blijven, hoewel onze wandeltocht de volgende dag 30 kilometer verderop in Menton startte. We hadden dus ook deze dag al de bus of trein kunnen nemen naar Menton, maar wilden rustig beginnen. En met Nice als uitvalbasis is dat niet verkeerd. Wat een heerlijke stad, direct aan zee!

nice-france-001TIP: Bekijk de zonsondergang in Nice van bovenaf

Jour 1

 

Onze eerste echte wandeldag begint met een busreis van Nice naar Menton, een zit van zo’n anderhalf uur. Met de trein ben je er vast iets sneller, maar prijstechnisch gezien is de bus een fijn vervoersmiddel in deze regio (Alpes-Maritimes). Voor 1,50 reis je van A naar B, hoe ver ook. In Menton worden we onthaald door kleurrijke huisjes. Het oude centrum oogt werkelijk schitterend. Dat wordt alleen maar duidelijker wanneer we de tocht daadwerkelijk beginnen te lopen.

Vanaf de boulevard van de mediterrane stad lopen we door verschillende straatjes langzaam omhoog, naar de wijk Les Colombieres (geen punt als je het net als wij niet kunt vinden, de bevolking is heel behulpzaam hier). Allebei hebben we het idee dat we al enigszins hoog staan… Maar we weten dat we er nog lang niet zijn. Plots zien we ons eerste wandelbordje, waarnaar we op zoek waren. Een bruin bordje waarmee vele GR-paden worden aangegeven in Frankrijk. Wanneer we na al het stijgen weer een ‘normale’ weg bereiken weten we waar we dit alles (klimmen = zweten…) voor doen: het uitzicht over de stad Menton, c’est magnifique!

menton-france-001

Diezelfde dag lopen we door naar het dorpje Castellar, waar stilte de boventoon voert. Onze eindbestemming van vandaag is het dorp Sainte-Agnes, waarover ik eerder al schreef. Een schitterend berglandschap heet ons hier welkom, en in het dorp is tevens een uitkijkpunt waarbij je uitkijkt over de mediterrane kustlijn van Frankrijk én Italie. Ja, dit is magisch!

We slapen deze avond in het enige hotelletje dat Sainte-Agnes rijk is: les Saint-Yves. Hoewel eenvoud voor zowel het dorp als het hotel het steekwoord is, is het verblijf hier bijzonder. De kamer is klein, maar o zo schoon, en biedt een uitzicht over bergen en zee. We slapen die avond bewust met de luiken open, omdat we het uitzicht niet willen loslaten… Totdat de slaap ons ervan scheidt.

st-agnes-france-004

st-agnes-france-003

st-agnes-france-001

 

Jour 2

 

De volgende dag worden we wakker met het idee al zoveel gezien en gedaan te hebben. Maar er ligt tegelijkertijd nog zoveel moois in het verschiet, dus hup, on y va! Onze tocht begint de volgende dag in Sainte-Agnes, wat makkelijk is. Voor de wandelliefhebber is dit dorp, op 8 kilometer van Menton gelegen, een meer dan geschikte uitvalsbasis. Onderaan het dorp staat een kapelletje waarnaast wandelbordjes in alle richtingen wijzen. Wij kiezen vandaag voor het bordje in de richting Cime de Baudon, een 1264 meter hoge berg. Van tijden zijn we deze week niet echt bewust, we beginnen iedere dag vroeg met lopen, rond 8.30 uur, en zijn er daarom zeker van dat we eind van de middag de eindbestemming of iets in de buurt wel bereiken.

Vol enthousiasme beginnen we aan de klim. Dat we na een kwartier allebei aan het hijgen zijn kunnen we op dat moment niet goed verklaren (ik bedoel: heel heet is het om 8.30 nog niet bepaald…), maar na een half uur is dat over en beseffen we: we moesten er gewoon even inkomen. Of het echt zo werkt, geen idee. Maar we zitten inmiddels in een fijne flow en hebben nergens meer last van. De lucht voelt steeds zuiverder aan, hoe hoger we komen. Na ongeveer anderhalf uur bereiken we de top van deze berg. Als twee koninginnen on top of the world, zo voelen we ons… Machtig! Op deze berg kijk je uit over wederom de Middellandse Zee, je ziet duidelijk Monaco liggen, en wanneer je je omdraait heb je zicht op de besneeuwde bergtoppen van het nationale park Mercantour.

reis007

Na een moment van euforie lopen we via de andere kant van de berg weer naar beneden. We passeren een steil keienpad, vervolgd door een stuk bos. We lopen over een autoweg, maar dan met nauwelijks auto’s, en op den duur met zicht op het dorpje Gorbio waar we later deze week nog zullen belanden. De natuur voert de boventoon vandaag. Na het korte stuk over de autoweg klimmen we weer een berg op en lopen we door tot we Sainte-Agnes weer in ons vizier hebben. Hier slapen we twee nachten, dus vanavond nogmaals dat schitterende uitzicht vanaf ons ‘thuis’. Circa 16.30 uur bereiken we het hotel.

gorbio-france-001

 

A bientôt!

Laat een Reactie achter