Honderden woorden kan ik schrijven. Over de camping. De Franse camping. Over hoe ik daar de mooiste tijd van mijn leven had, ieder jaar weer. Over hoe de Franse camping mijn liefde voor Frankrijk heeft gevormd door alles wat ik er meemaakte. Tijd om even terug te keren naar toen… Waarom vind ik kamperen eigenlijk zo geweldig?

Kamperen in Frankrijk deed ik al toen ik nog in de buik van mijn moeder verbleef. Noem het onverantwoord, geef het een naam. Zelf vind ik het niet meer dan normaal. Kamperen is ontspannen in de buitenlucht – gezond! -, wat kun je als aanstaande moeder beter doen dan dat? In mijn eerste levensjaar op aarde was ik er alweer. Op de Franse camping, was het de Dordogne? Ik kan het me gek genoeg niet helemaal meer herinneren. Later trokken we met het gezin nog een paar zomers naar de Zwitserse bergen, om uiteindelijk toch weer naar Frankrijk terug te keren. Daar verloor ik definitief mijn hart aan de Côte d’Azur. Op camping La Cammassade.

Mijn herinneringen aan de camping zijn fijn en divers, maar een element komt altijd terug: het ultieme gevoel van vrijheid. Slapen te midden van de natuur. Olijfbomen aan de voet van je tent. Gewekt worden door krekels. Hoe fijn is dat? Is dat niet gewoon wat de mens nodig heeft?

camping-kamperen-frankrijk-001

camping-kamperen-frankrijk-002Kamperen in mijn eentje in de Provence, twee jaar geleden

 

Een stapje verder: wildkamperen in Frankrijk

 

Wie ervaring heeft met kamperen, kent hoogstwaarschijnlijk respect voor de natuur. Door het kamperen ben ik de natuur meer en meer gaan waarderen. Die liefde voor natuur is dusdanig gegroeid dat ik op den duur mezelf graag eens wilde verliezen in de natuur.

Tijdens een achttien kilometer lange wandeling door het natuurgebied de Calanques van Marseille kwam het ter sprake. Mijn reisgenoot stelde het voor: zullen we hier gewoon overnachten, op het strand? Ze was plots heel serieus en ik liet de vraag tot me doordringen. Stiekem zou ik niets liever willen dan dat. Mezelf totaal laten opgaan in de natuur. Hier, bij dit verlaten baaitje. Geen mensen om me heen, voorzieningen ver weg. Aantrekkelijk.

We deden het niet omdat we geen overnachtingsspullen bij ons hadden. Een deken was het minste, omdat het nogal eens zou kunnen afkoelen ‘s nachts. En dus liepen we braaf onze tocht uit. Met de belofte later die week bovenop de berg de Sainte-Victoire te bivakkeren. Dat deden we wel. En ik genoot. Ik genoot bovenop de berg van de stilte van de natuur. Niets is zo mooi als het geluid van stilte.

Veel meer ervaring dan deze ene keer heb ik niet als het gaat om wildkamperen. Mijn vader ging me vroeger al voor, tijdens trektochten in de Franse Alpen. Zijn tentje ging mee en hij sliep in het hart van de Mercantour. Dat mag namelijk. Wildkamperen mag in Frankrijk op enkele voorwaarden. Het is toegestaan van 19.00 tot 9.00 uur, op minimaal een uur wandelafstand van de doorgaande weg. Binnen de nationale parken le Mercantour, les Ecrins, les Pyrénées en de Vanoise (toelating van huttenwaard nodig) en op Corsica (tegen betaling wildkamperen bij de hut) is het sowieso toegestaan.

wildkamperen-frankrijk-001

wildkamperen-frankrijk-002

wildkamperen-frankrijk-003Bron foto’s: Felix Langenberg

 

Wildkamperen of de camping?

 

Wildkamperen heb ik als vreselijk gaaf ervaren. Als een avontuur. Maar het is ook iets wat je moet kunnen. Het is een mentale proef. Vaak ontbreken voorzieningen en daar moet je tegen kunnen. Geen warme douche wanneer je het koud krijgt – en die kans is zeker in de bergen groot –, geen mogelijkheid tot fatsoenlijk eten te bereiden… Daar moet je allemaal op voorbereid zijn. Je moet zorgen voor enigszins simpel voedsel. Geen lekkere, verse salade zoals je ze op de camping bereid. Wildkamperen klinkt misschien fantastisch, en ik vond het dat ook, maar het is ook pittig.

Om die reden houd ik dan ook weer veel van het campingleven. Wel de heerlijkheid van kamperen, het ultieme vrijheidsgevoel en de natuur aan je voeten, maar ook van alle gemakken voorzien. Die wc-rol onder de arm? Daar schaam ik mij allang niet meer voor. Feit dat er een wc is, überhaupt, is veel meer waard. Die warme douchestraal die je altijd over je rug kunt voelen… Het verse stokbrood dat iedere ochtend op je wacht. Wildkamperen heeft zijn voordelen, maar de camping zeker ook. Wat mijn voorkeur heeft, weet ik niet eens.

 

Tip: campings van Yelloh! Village

 

Na het schrijven van deze woorden wil ik eigenlijk niets liever dan kamperen. Jij wellicht ook? In dat geval heb ik een leuke tip voor je: de campings van Yelloh! Village. Prachtige campings op net al zo prachtige locaties. Neem bijvoorbeeld camping Les Tournels, gelegen te midden van een oud pijnbomenbos met een adembenemend uitzicht op het fijne St. Tropez. Het Provençaalse dorpje Ramatuelle ligt op steenworp afstand en ook het beroemde strand van Pampelonne ligt op slechts 1,5 kilometer van de camping. Hoe fijn is dat? Yelloh! Village is goed in de juiste camping op de juiste plek. Precies waar ik dol op ben.

yelloh-village-camping-001Camping Les Tournels van Yelloh! Village

 

Bon voyage!

 

Dit is een gesponsord artikel. Het artikel is door mijzelf geschreven op basis van mijn eigen mening en ervaringen.

Laat een Reactie achter

  1. Tjapke | Tjapke Op Reis

    Kamperen in Frankrijk is inderdaad echt superleuk (het is dan ook een fantastisch mooi land hé)! Het is al een hele tijd geleden, maar ik ben er vrij zeker van dat wij met de tent ook nog gekampeerd hebben op Camping Les Tournels in Ramatuelle, enkele jaren daarvoor hebben we op een andere Yelloh Camping (Sylvamar) in Labenne in de Landes verbleven, die camping was ook echt de moeite waard!

    1. Rosanne Bedrijfseigenaar

      Superleuk om te horen dat je deze liefde voor de Franse camping met me deelt! Zin om direct weer te gaan!

  2. Gilles

    Oh ik heb ook zulke goede herinneringen aan kamperen in Frankrijk. Heerlijke tijden heb ik daar beleefd.