Het wielrenparadijs in de Franse Alpen…

Langzaam rijd ik het bergdorpje Oz-en-Oisans binnen. Op een waarschuwingsbord lees ik dat ik maar dertig kilometer per uur mag rijden. En ik zie ook meteen waarom. Smalle straatjes en een piepklein pleintje doemen voor me op. Wie harder dan 30 rijdt, knalt hier gegarandeerd tegen een huis op. Ik moet moeite doen ze niet te raken… Een grote, oude boom siert het midden van het pleintje, voor het kleine kerkje van Oz-en-Oisans. Op een bordje lees ik dat Auberge la Cure links van dit kerkje ligt. Verdwalen is moeilijk in een dorp van dit formaat. Gelukkig maar!

Ik stap naar binnen en word meteen warm onthaald door de Nederlandse eigenaren Pim en Jorinde. Aan hun gezellige bar beginnen ze te vertellen over hun thuis, hier in de Franse Alpen. Ze ontmoetten elkaar Deventer en trokken samen naar een hotel hier iets verderop, in het plaatsje Allemont. Jorinde deed daar werkervaring op als gastvrouw, Pim werkte er in de keuken. Jorinde: “Pim was verzot op wielrennen, en waar kan dat beter dan hier, in het wielrenparadijs! Ik besloot zelf gewoon eens een seizoen in de bergen mee te draaien om te zien of dat iets voor mij zou zijn. Mocht ik het niets vinden, zou ik weer terug naar Nederland keren. Maar ik bleef, net als Pim. En we werden verliefd, maar daarover later meer”, lacht ze. Die avond eet ik bij Pim en Jorinde in het restaurant. Een aangename verrassing; Pim blijkt een meester in zijn vak. De gerechten die op tafel verschijnen ogen prachtig, maar smaken ook nog eens verrukkelijk.

De auberge van Pim en Jorinde brengt een warm gevoel bij me teweeg. De kamers zijn niet zozeer luxe, maar geven me wel dat thuisgevoel. Tel daar het uitzicht op de bergen bij op, evenals de warmte van Pim en Jorinde zelf, en je snapt: dit is een zalig plekje middenin een prachtige omgeving. Voor ik vertrek, vertel ik ze hoe verrast ik ben door hun gastenverblijf. Een compliment dat gewaardeerd wordt, maar dat ze vaker horen. Pim: “Wij vragen geen enorme prijzen, geld is voor ons niet het belangrijkste in het leven. Andere mensen blij maken, dat is wat ook ons blij maakt. En dat lukt, we zien mensen hier genieten van het fietsen, wandelen en skiën. Dat doet ons veel. Wanneer kom je weer terug?”

Auberge la Cure

Login