Twee dames aan het roer in de Vogezen…

Die bewuste middag rijd ik over een bospad. Wanneer ik goed kijk, zie ik tussen de bomen door de glooiende heuvels van de Vogezen. Als een waar schilderijtje gesierd door laaghangende wolken. Ik geniet, van de stilte die hier heerst, terwijl ik op weg ben naar La Hardalle, het plekje van de Nederlandse Ingrid en Baukje. Wanneer ik enkele minuten later mijn auto parkeer voor hun lieflijke boshuis, weet ik al: dit wordt een heerlijk verblijf. Ik ben nog niet binnen geweest, maar het oogt precies zoals ik hoop van een boshuis. Vol goede zin stap ik naar binnen, waar ik meteen onthaald word door Baukje. “Bonjour! Goede reis gehad?” Het ijs is gebroken, dankzij haar rustige, warme persoonlijkheid, maar ook dankzij de sfeer in dit gastenverblijf. De kachel brandt, ik zie heerlijke loungebanken om een boek te lezen, tafeltjes om spelletjes aan te spelen… Ja, hier ga ik het wel even uithouden.

Baukje laat me mijn kamer zien: een lieflijke ruimte met lage plafonds en houten balken. Echt nog een beetje zoals het vroeger ooit was. Ik plof neer op bed en bedank Baukje alvast. “We eten om zeven uur”, zegt ze nog. “Drie gangen vegetarisch. Zien we je straks?” Ik knik. Natuurlijk, ik ben maar wat benieuwd geworden! Vegetarisch leven in Frankrijk is toch altijd nog enigszins bijzonder…

Die avond eet ik samen met de andere gasten aan een lange houten tafel, terwijl Ingrid en Baukje zich verschuilen in de keuken. Het eten dat ze ons voorschotelen is hier geweldig goed, en later op de avond kom ik erachter waar die kwaliteit vandaan komt. Ingrid heeft jarenlang haar eigen restaurantje gerund in Arnhem, met succes. Helemaal in haar eentje, in een ruimte die iets weghad van een kleine woonkamer. “Totdat we besloten dat we samen aan een nieuw avontuur toe waren. In een ander land, maar niet te ver van Nederland vandaan. En dus werd het deze plek, in de Vogezen. Of we hier gelukkig zijn? Absoluut!”

La Hardalle

Login