5 tips voor een meerdaagse wandelreis in Frankrijk

Wandelen van plek naar plek in Frankrijk. Van dorp naar dorp en van auberge naar refuge of hotel. Héérlijk. Het is mijn favoriete manier van reizen: een meerdaagse wandelreis door Frankrijk. Ieder jaar doe ik het minstens één keer, maar hoe meer hoe beter. Hoog tijd om de onervaren lopers wat tips mee te geven…

 

Vergis je niet in het aantal kilometers

 

Franse kilometers zijn anders dan Nederlandse kilometers. En daar stootte ik zelf al regelmatig mijn neus mee. Om maar even te verduidelijken: 18 kilometer op het platte Nederlandse asfalt is niet hetzelfde als 18 kilometer in de bergen. Echt niet. Ik liep een aantal meerdaagse wandelreizen door Frankrijk en bij de voorbereidingen dacht ik steeds weer dat 20 kilometer pomme et œuf is, oftewel appeltje eitje. Wanneer je gaat wandelen in Frankrijk zijn er een aantal dingen waar je voor vertrek goed over na moet denken. Zo kwam ik tijdens mijn wandeling in de Franse bergen soms zelfs na vijftien kilometer al als een uitgeknepen vaatdoek boven op de berg aan.

 

Kies je Franse wandelregio bewust

Frankrijk is mooi vanwege zijn diversiteit. Dat kan gelijk ook een valkuil zijn, want wandelen in Normandië is niet hetzelfde als wandelen in de Alpen. Eigenlijk geldt hier hetzelfde als bovengenoemd, alleen kijken we nu niet naar het aantal kilometers, maar naar de regio. Denk bij de keuze van je reis goed na wat je wilt. Échte bergen, heuvels, over lieve vlak land? Voordeel: het kan in Frankrijk allemaal! Maar houd jezelf niet voor de gek. Vorig jaar liep ik een tocht langs de Gorges du Tarn, waar ook zeker heuvels aanwezig zijn, maar deze zijn bij lange na niet de bergen van de Franse Alpen. Daar koos ik bewust voor en stiekem was dat heerlijk. Geen enorme beklimmingen, maar toch prachtige natuur om je heen. Dit jaar ga ik voor het echte werk.

 

Je schoenen zijn je beste vrienden

 

Echt waar. Bespaar niet op wandelschoenen; deze zijn je beste vrienden tijdens je wandelreis. En dan is het wel zo fijn dat je een betrouwbare band met ze hebt. Goede wandelschoenen maken je wandelreis in het Franse land zoveel lichter. Zelf loop ik op LOWA’s Women, een investering die ik in drie jaar tijd met prachtige reizen heb terugverdiend. Dit model LOWA’s is speciaal ontwikkeld voor de vrouwelijke voet, zo zijn bepaalde drukpunten in de schoen versterkt. Hierdoor krijg je minder snel last van je voeten en lopen ze altijd comfortabel. Wanneer ik mijn bergschoenen aan heb voelt het in het begin alsof ik zweef. Later op de dag heb ik niet eens meer in de gaten dat ik überhaupt schoenen aan heb. Maar pas op: dat moment komt pas wanneer je de schoenen uittrekt. Ja, dat kan pijnlijk zijn na 18 kilometer, zeker als zich een blaar ontpopt. Vergeet daarom – hoe goed je schoenen ook zijn – die blarenpleisters niet, want je moet je schoenen immers de volgende dag gewoon weer aan en dat is met een blaar zonder pleister een veel minder aangenaam gevoel dan die eerste dag…

 

De rugzak vangt alles op, meestal dan…

 

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar mijn reisgenoot (sorry, lieve jij) had tijdens onze laatste wandelreis een simpele rugzak op haar rug. Niet te duur, maar een leukje. Mijn backpack was vele malen groter en leek daarmee zoveel zwaarder, maar wat bleek? Zij had last, ik niet. Er zit namelijk zoveel verschil ik rugzakken. En een goede trekkingsrugzak met borst-en heupband voel je bijna niet zitten. Het gewicht ervan moet niet op je schouders leunen. Bij mijn reusachtige backpack – in vergelijking met haar rugzak alhtans – was dat het geval. Ik voelde niets. Of nouja, ik voelde me vrij als een vogel. En zo hoort een goede rugzak te zijn. Bespaar als het even kan dus ook niet op de rugzak…

 

Wildkamperen in Frankrijk mag deels, maar is het ideaal?

 

Echt wildkamperen in de bergen heb ik nog niet gedaan. Hoewel het een soort stoute droom van me is, ben ik gelukkig realistisch genoeg om te beseffen dat het waarschijnlijk vele malen minder mooi is dan het nu in mijn hoofd lijkt. Het klinkt fantastisch, maar vergeet niet dat je al die spullen – een matje, slaapzak, pannetje voor het vuur, eten… – allemaal op je rug moet meeslepen. En dan nog die tent opzetten, voordat de zon gezakt is. En dan maar kou lijden. Ja, dat weet ik toevallig wel. Wel ben ik ook gaan slapen in een onbeheerd klooster op een berg, dat voelde enigszins als mijn wildkampeer-avontuur. Een eigen matje en slaapzak waren mee naar boven gesleept. Maar jeetje, wat was het vreselijk koud. En dat met een echt dak boven ons. Wildkamperen in Frankrijk mag overigens wel, mits je op één uur wandelen van de doorgaande weg bent, je tent na 19u opzet en voor zonsopkomst weer afbreekt.

  

 

A bientôt!