Dorpen. Veel dorpen. Écht veel dorpen. Maar wat mooi, wat een schoonheid. Ik kijk mijn ogen uit, bij ieder dorp opnieuw, blij dat ik niet achter het stuur zit. Kijken, dat is wat je moet doen wanneer je in de Luberon, Zuid-Frankrijk, bent. Simpel!
De Provence is onderverdeeld in verschillende streken en de Luberon is er één van. Een favoriet van mij, maar ook van Peter Mayle, auteur van het boek ‘Een jaar in de Provence’. De Engelsman besloot hier zijn tijd uit te gaan zitten en schreef er een boek over. Over hoe de Fransen hier leven, hoe ze de dingen aanpakken. Ik begrijp hem wel. Na mijn bezoekje aan Lourmarin, één van de dorpen, wist ik: hier zou ik terugkeren.
Droombestemmingen
En natuurlijk deed ik dat, want als ik me iets in mijn hoofd haal… Een weekje vakantie in de Luberon, dat leek me wel wat. En zo gebeurde het dat ik mijn campingplekje reserveerde in het dorpje Mérindol. De beroemde dorpen, bekend om hun schitterende ligging in het niets, op steenworp afstand. Ik kan ik ze dromen: Bonnieux, Gordes, Lourmarin, Menerbes, Roussillon, Lacoste… Pareltjes.
Lourmarin, het toeristenwalhalla als ik mijn reisgids mocht geloven. Maar waarom liep ik dan toch alleen door de smalle steegjes? Ok, op een van de lieflijke terrassen zat ik natuurlijk niet alleen, maar vooralsnog was er plek genoeg. Bonnieux, het dorpje van hoogte. Waar je zo doorheen gewandeld bent, maar waar je nog minstens twee uur extra kunt uittrekken om te genieten van het uitzicht vanaf een terrasje.
Luberon, je t’aime!
Gordes, het dorp met het schattige aanzicht. Prachtig, schilderachtig. En Lauris, het dorp waar ik twee keer achter elkaar de boulangerie inliep omdat de eigenaresse zo leuk was. En ach, twee pain au chocolats, moet kunnen, toch? Menerbes, waarover ik ‘s nachts droomde. Dat is door de straatjes liep en kletste met de Franse opaatjes op het plein. De Luberon, waar ik mijn hart verloor…
Gelukkig hebben we de foto’s nog!
Mooie foto’s en wat is Frankrijk toch heerlijk! Voor mijn gevoel ben ik er al jaren niet meer geweest (valt reuze mee), maar gelukkig mag ik volgende week weer die kant op!
Jaaa, mooi he! Heerlijk! Waar ga je naartoe?
Naar een minidorpje in de Haute Saone, vlakbij Vesoul. Een heel weekend op het platteland, heerlijk!
Wat dachten jullie van de andere kant van de Rhone? Ook prachtig!
Haha, zeker waar. Wat is jouw favoriete plekje? 🙂
Wat een za-halige foto’s zeg. Boekje mee, fels wijn ernaast. Genieten!
Jaaa, flesje vin rouge, baguette mee, genieten!
Wat een prachtige foto’s!
Merci! 😀
Bonsoir Rosanne,
Met zo’n artikel + foto’s zul je heel wat Nederlanders over de streep halen om naar Frankrijk te vertrekken.
Ikzelf woon al 20 jaar in de Lot, ik ken praktisch alle departementen van Frankrijk, maar de Lot is mij zo dierbaar.
De Luberon is inderdaad prachtig, toch wil ik niet ruilen met ons heerlijke departement du Lot.
Ik wil je graag gaan volgen op Internet.
Zonnige groeten uit Cardaillac,
Jacqui.
Wat een fijn bericht! Ik hoop gauw weer eens naar de Lot te gaan zodat ik daar veel over kan schrijven. En wie weet tot daar!
ik ben vorig jaar ook verliefd geworden op Lourmarin. Als ik het me goed herinner was/is het een kunstenaarsdorp en heeft nobel prijswinnaar Albert Camus hier gewoond. Vond het overig ook echt reuze meevallen met de hoeveelheid toeristen, volgens mij vooral veel welgestelde Fransen die hier een tweede huis hebben. Veel mooie winkeltjes en leuke eettentjes ook. Zou graag nog eens terug gaan!
Helemaal eens over die toeristen! Vond het reuze meevallen. Liep in sommige straten gewoon rustig alleen, heerlijk. Wie weet tot daar, de volgende keer 😉
Wat ziet dat er uit als een paradijs zeg!
Merci!
Heerlijk zeg, we zitten nu voor een week in Lourmarin en dat wordt gewoon genieten van de prachtige omgeving!