Heb je ooit een moment ervaren dat de natuur je gedachten wegblies? Dat je enkel nog kon staren naar hetgeen wat voor je lag. Dat je overdonderd was en wilde gillen, maar stil bleef. Omdat de natuur je rust toeblaast. Het zijn de momenten die je beleeft tijdens de 18 kilometer lange wandeling langs de Calanques van Marseille…

Les Calanques is de naam van de rotsformaties die loodrecht uit zee komen. Dit natuurfenomeen, ook wel de Mediterrane fjorden genoemd, loopt van Marseille tot aan het kleinere Cassis en strekt zich uit over een lengte van bijna 20 kilometer. In het gebied dat sinds 2011 beschermd is, liggen enkele kleine dorpjes, die met normaal vervoer (lees: auto, bus…) moeilijk te bereiken zijn. Les Calanques: die bezoek je te voet of per boot!

Wandelend langs kliffen en azuurblauwe kusten

Vol goede moed begin ik de uitgestippelde wandeling die zes uur zal duren. Iedere keer denk ik voorafgaand aan een wandeling: ‘Ah, appeltje eitje! Doen we even!’, en iedere keer bedenk ik me halverwege. Dit keer was dat al vrij snel aan het begin het geval. De uitgezette wandeltocht die loopt van Luminy (de universiteit van Marseille) tot aan Callelongue is géén appeltje en al helemaal geen eitje. Dat we vrij snel een ladder naderen met daarop de markering van ons wandelpad, schrikt me enigszins af. Gaat het pad zó verder? Ja, dat is het geval… Klimmen, dus. En niet zonder enige vorm van angst, klauteren met je handen aan de rotsformaties vastgeklemd.

Een zucht van verlichting laat ik los wanneer ik veilig boven ben. Dat er daar een nieuwe uitdaging op me wacht had ik liever niet gezien. Opnieuw klauter ik, mijn handen stevig tegen de rotsen gedrukt, dit keer langs de afgrond van de zee die enkele tientallen meters lager ligt. Misschien komt het doordat ik Nederlands ben en we geen hoogtes gewend zijn. Mijn Zwitserse reisgenoot klautert moeiteloos van rots A naar rots B.

Eigenlijk is voornamelijk die eerste etappe heftig voor mensen die een beetje angstig zijn. Het is het eerste  stuk, tot aan het piepkleine havendorpje Morgiou. Een strandje met helder water, de kleuren blauw, groen en turquoise gecombineerd, heet je welkom. Bonjour, la tres belle plage! Hier is het aangenaam op adem komen. Dat kan zowel op het strandje, als op het terras van de bar Le Nautic. Maar pas op, de verleiding om hier te blijven is gróót… En er liggen nog vele kilometers voor je!

Vanuit Morgiou loopt de route opnieuw de hoogte in, naar Col de Renard en Cap Morgiou. Deze plekken bieden prachtige uitzichten over de rotsformaties en de Middellandse kust.

 

Het vredige Morgiou:

 

Na Morgiou loopt het pad lange tijd stijl omhoog. Ook hier passeren we nog wat lastige stukken. Maar eenmaal de hoogste col, Col de Renard, bereikt, wordt het soepeler. Het pad loopt lange tijd op dezelfde hoogte, wat inderdaad voor mooie uitzichten zorgt. In een moment van opwinding knijp ik mijn reisgenoot in haar armen; een baai met een mengelmoes van de kleuren blauw, groen en turquoise is ons volgende uitzicht. Dit. Is. Magnifique. Het is de baai van het dorpje Sormiou, dat je met deze wandeling niet zult passeren. Maar hee, het uitzicht is misschien wel mooier dan het bezoek aan het dorp zelf…

Lange tijd lopen we met het zicht op deze bijzondere baai. Je loopt als het ware om de baai heen, maar dan vanaf 260 meter hoogte. Het is overigens wel mogelijk om Sormiou te bezoeken, maar de weg naar beneden is lang. Waarschijnlijk ben je nog zo’n drie kwartier aan het lopen, en dat is in combinatie met deze wandeltocht niet aangenaam. Het is mogelijk om vanuit Marseille bus 23 te pakken tot de halte La Cayolle, vanwaar je in 45 minuten naar de baai loopt.

Na de prachtige Col de Renard passeer je nog enkele andere cols, waaronder Col des Beaumettes en Col de Cortiou. Hierna is het verder lopen tot aan de laatste calanque, Calanque de Marseilleveyre. Een weer verschillend landschap wacht hier op je. Wat dor, ruiger. Iets minder vredig, maar wel prachtig. Het laatste stuk van de tocht loop je naar het dorpje Callelongue, waarbij je nog eens een schitterend baaite met een bar passeert. Voor wie écht even op adem wilt komen (wat ik me he-le-maal kan indenken), is dit een fijne laatste tussenstop. Vanaf de Calanque de Marseilleveyre is het nog 45 minuten wandelen tot het eindpunt.

Dat laatste stuk is vrij plat, gecombineerd met een enkele laatste beklimming. Een prima stuk, maar door de lengte van deze tocht kan het einde zwaar zijn. Zo ook voor mij en mijn reisgenoot. We slaan een kreet van vreugde bij het zien van het piepkleine haventje van Callelongue. Ik zou willen huilen van vermoeidheid, maar tegelijkertijd overheerst er een ultiem gevoel van trots: wij hebben deze tocht van 18 kilometer klimmen en dalen gelopen! We barsten in lachen uit, omhelzen elkaar alsof we de wereld hebben gerend en ploffen uitgeteld neer op het enige terras dat het dorp rijk is, klaar voor een Franse Panaché!

Nog even wegdromen…

Praktisch
Wandeltocht: Calanques de Marseille
Lengte: 18 km
Duur: 6 uur zonder pauze
Beginpunt: Luminy, bereikbaar met de bus, eindhalte Luminy
Eindpunt: Callelongue, vanaf hier kun je de bus terugnemen naar Marseille
Literatuur wandeltocht: Carte IGN Les Calanques
Andere opties: boottocht langs de Calanques, vetrekpunt Vieux Port in Marseille

A bientôt!