Bucketlist-items zijn er om afgestreept te worden, toch? Vind ik wel. En daar doe ik dan ook aardig mijn best voor. Er zijn nog zoveel dingen die ik in Frankrijk wil zien, doen, beleven. Een hondensledetocht in de sneeuw van de Franse Alpen was er een.
Was, ja. Want het is me gelukt; ik kan het sinds begin maart van mijn lijstje afstrepen. En hoe! In Val Cenis, een relatief bekend Frans skigebied op nog geen twee uur rijden van Turijn, sta ik oog in oog met een tiental honden. De skilift zet ons een paar minuten eerder af op een prachtig witte vlakte, vanwaar we de vlaggen volgen waarop ‘Chiens de trainaux’ getekend staat. Terwijl ik al zoekende naar honden door de sneeuw slenter, overvalt me een gevoel van geluk. Ik voel me weer eventjes heel erg bevoorrecht hier te mogen lopen. Hier te mogen zijn, in deze prachtige natuur, op dit moment bedekt met verse, witte, sneeuw. Wolken vormen soms een mysterieus zicht, dan weer laat de zon zich van zijn allerbeste kant zien.
Een paar meter verderop zie ik sneeuwschoenwandelaars genieten van hun tocht. Althans, of ze genieten weet ik niet natuurlijk, maar dat kan haast niet anders. De skipistes zijn al snel uit mijn zicht verdwenen; de hondensledetochten bevinden zich aan de andere kant van de berg. Weinig mensen, sneeuw, zon, rust. Mag ik hier vaker lopen?
Pssst… Wil jij mee op winterreis met Bonjour Frankrijk in 2019? De eerste winterreis staat online en ik beloof je: deze wordt onvergetelijk!
Na een paar honderd meter wandelen hoor ik ze. De honden. Een huskytocht noem ik het, maar eigenlijk is het een hondensledetocht. Het zijn namelijk niet enkel husky’s, legt onze gids Christophe uit, die later ook ‘onze’ honden begeleid. Echt hard roepen ze nog niet. Een deel van de honden ligt zelfs lekker te slapen in de zachte sneeuw. Totdat Christophe zich met de touwen van de slee gaat bemoeien. Tijd om de honden uit te kiezen die ons mogen begeleiden. En daar zijn ze.
Gillende husky’s in de Franse sneeuw
Onder luid gejoel kiest Christophe de ene na de andere hond uit. Alsof het kinderen zijn die gekozen willen worden, zo hard, zo enthousiast wordt er geblaft. Ik geniet, want de wetenschap dat deze honden het écht leuk vinden om ons zo meteen door de natuur te voeren laat me glimlachen. Niet alleen ik geniet, ook zij. En dat is wel zo fijn.
Na wat jaloerse blikken van de honden die deze rit niet mee mogen en vooral veel geluid, is het tijd om te starten. Mijn reisgenoot en ik zitten in een soort bak, die de honden vooruit trekken. Christophe staat achter de bak en schreeuwt zo nu en dan een naam. Hij kent ze allemaal. Hoe een huskytocht zou zijn? Ik had er geen idee van. Het gaat in eerste instantie niet erg hard, maar dat blijkt alleen maar fijn te zijn. Het genot van de natuur hier is enorm. Hier, zonder andere mensen om ons heen. Pas wanneer we naar beneden gaan, zit de vaart er goed in. Sneeuwvlokken spetteren in mijn gezicht.
We lachen en joelen. Net als de honden. We genieten, en zij ook. Ik weet het zeker.
Wil jij ook een huskytocht maken in de Franse Alpen? Dat kan! Bij Husky Adventure in onder andere Val Cenis doe je dit voor 53 euro per persoon. De tocht duurt een half uur en brengt je naar de mooiste natuur, waaronder het Lac du Mont Cenis. Helaas was het meer bij onze tocht helemaal leeg, maar normaliter staat er water in (en in de winter dus ijs). Voor en na de tocht kun je knuffelen met de honden zoveel je wilt.
Met dank aan Husky Adventure en Haute Maurienne Vanoise.
Jaaaa! Dit was leuk! En mooi.. <3
Zullen we terug gaan? Nu?
Wat een prachtige foto’s ook!
Merci madame <3
ZOOOOOO mooi <3
De foto’s van die snuiten is echt onwijs te gek! Toffe ervaring zo’n huskytocht!