Sospel: het Frankrijk waar de tijd stilstaat

Een frisse januarimaand is het, wanneer ik van Nice naar verschillende bergdorpen afreis met de Train des Merveilles. Eerste stop? Sospel. Waar de tijd lijkt stil te staan.

Sospel is één van de passerende stations van de Train des Merveilles en tevens mijn eerste stop op het traject. Een toeristische trein die in de wintermaanden maar weinig toeristisch is – ik ben de enige reiziger die hier vandaag uitstapt. Een stil stationnetje heet me welkom in Sospel. Bordeauxrood op de muren, wat Franse mededelingen op A4’tjes aangeplakt. Een wat-kwam-ik-hier-ook-alweer-halen-gevoel overvalt me, maar aan de andere kant: de ligging van Sospel is prachtig. Tussen valleien, veel groen en beginnende bergen.

Sospel: grauwe vrolijkheid

De ietwat grauwe aanblik van de dorpen in de Vallée van Roya waar ik het over had, word mij in Sospel helemaal duidelijk. Dit dorp oogt in eerste instantie vrolijk, zo met haar ligging aan de rivier Roya, maar toch: de huizen zijn oud en vervallen en veel voorzieningen zijn er niet te vinden. De Roya stroomt als een ader door Sospel heen. Aan de ene kant van de rivier de ene helft van de dorpskern, aan de andere kant een ander, klein gedeelte van het dorp. De kathedraal Saint-Michel de?Sospel is de parel die dit dorp een kleine dosis glamour meegeeft. Een schitterend bouwwerk dat je niet in Sospel zou verwachten.

Sospel wordt gezien als belangrijk middelpunt op de weg tussen het Italiaanse Turijn en de kust van Nice en Menton, ook wel de ‘zoutroute’ genoemd. Deze geschiedenis gaat terug naar het jaar 1095, waarin de weg van Nice naar Turijn werd gebruikt als belangrijke zouthandelsroute. Bij de brug van Sospel, die nog steeds een belangrijk rol speelt in dit dorp, werd destijds tol betaald om de rivier te mogen oversteken. Deze brug werd overigens platgebombardeerd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Later is de brug gerenoveerd en momenteel huist er het office de tourisme van Sospel in. Geen verkeerde plek…

A bientôt!