Dat je ook als niet-stadsmeisje van een stad kunt houden, is waar. Ik heb het zelf ondervonden. Parijs is mijn ding niet zo, maar oh, Marseille. En al die andere steden aan de mediterrane kustlijn van Frankrijk. Ik kan het dus wel.
Marseille is zelfs de tweede stad van Frankrijk, wat wel wat zegt over de omvang ervan. Dat zelfs ik, als meisje dat het liefst de rest van haar leven onder olijfbomen in hartje natuur verblijft, me hier thuis voelde en het naar mijn zin had, dat zegt wel wat.
Wat het precies is dat Marseille voor mij zo aangenaam maakt, weet ik niet helemaal te zeggen. Ik denk dat het toch ook deels met het aangename klimaat te maken heeft. Waar ik in Parijs vooral bibberend van de kou of tot aan mijn tenen natgeregend heb rondgelopen, scheen in Marseille constant de zon en was het met 25 graden steevast warm. En dan die zee, waar je ter plekke even kunt afkoelen. Heeft Parijs niet. En dan die mogelijkheid om na een dagje Marseille even uit te rusten in een Provençaals dorpje, waar je zo bent. Middenin de natuur. Prachtige natuur. Heeft Parijs niet in de nabije omgeving.
Marseille deed het gewoon heel erg goed. En scoorde hoog op mijn Franse rapport. Dat niet echt bestaat overigens, maar dat terzijde. Marseille, je bent leuk. Je t’adore. Et a bientôt.
Prachtige foto’s! Ik ben nog nooit in Marseille geweest.
Hee Rosanne, leuk stukje! Ik heb hetzelfde, ik ga ook liever naar een stad als Lille dan naar Parijs. Marseille staat zeker op mijn lijstje! Ik woon nu tijdelijk in Noord-Frankrijk (Duinkerke), dus ik vind het leuk om de regio hier helemaal uit te kammen. Noord-Frankrijk is nou niet bepaald het pareltje van Frankrijk, maar dat vind ik juist wel leuk eraan!