Twee jaar geleden alweer. De tijd gaat te snel. Twee jaar geleden slenterde ik met regelmaat door een Provençaals dorpje. Of door de stad Aix-en-Provence. Kocht ik stokbrood bij de lokale bakker en dronk wijn met de Franse bevolking.

Twee jaar geleden woonde ik tijdelijk in Frankrijk. Aix-en-Provence om precies te zijn. Om de Franse taal nog beter onder de knie te krijgen verbleef ik vijf weken in een gastgezin. Daarna trok ik nog even in mijn eentje naar een camping in hartje Luberon. En ik genoot. Van de kleinste dingen.

Wonen in Frankrijk heeft me rijker gemaakt op zoveel vlakken. Ik vertrok deels vanuit frustratie. Gedreven, wilde toekomstplannen, maar het afstuderen wilde niet vlotten. Met sommige docenten kwam ik niet op een lijn en dat frustreerde me. Enorm. Thuis vrat ik mezelf langzaamaan op en impulsief besloot ik te doen waar ik al lang van droomde: naar Frankrijk om de taal beter te leren. Die scriptie schrijf ik daar wel af, dacht ik. En dat deed ik braaf. In sneltreinvaart, want zonde van mijn Franse tijd om hier te lang aan te zitten. Terug in Nederland sleepte ik eindelijk dat papiertje in de wacht en lag de wereld voor me open. Maar die wereld had ik inmiddels zelf al opengezet. Door mijn vertrek naar Frankrijk. Het kan. Je kunt dus zelf kiezen voor geluk.

Wonen in de Provence is alles wat je er van verwacht. Over het weer maak je je geen zorgen, elke dag staat de teller op 25+ en zon. Een regenbui had ik in zes weken tijd wel geteld één avond. Prima toeven. Dat maakt de bevolking ook gelijk heerlijk relax. Laidback. Stress kent men hier niet zoals wij het kennen. En dat went snel. Het leven is goed zo het is.

De mooiste natuur ligt in de Provence steevast aan je voeten. Tegenover de school waar ik iedere ochtend mijn Franse taallessen volgde, vertrekt een paar keer per dag een busje naar het liefste dorp Vauvenargues en de prachtige berg Sainte Victoire. Als ik even zin had om me terug te trekken, nam ik dit busje. Plofte ik neer tussen de bloemen onderaan de berg. Met mijn nieuwe Zwitserse vriendin, net als ik natuurliefhebber maar ook wijnliefhebber en gezelligheidsdier, trok ik tevens graag richting de magisch Calanques van Cassis en Marseille. De langste tocht die we liepen duurde zo’n zeven uur. Zeven uur van natuur, grappen en Franse chansons zingen. Om daarna met een ijskoude bier op het terras te ploffen. Inclusief blaren op beide voeten. Maar ach.

We streken samen neer in de Camargue, zagen wilde paarden en flamingo’s en eindigden met onze voeten in het warme zand aan de rand van bedevaartsdorpje Sainte Marie de la Mer. Plukten eindeloos bloemen en eindigden onze middagen met een koude rosé. Dronken Orangina terwijl we een boek lazen in stille dorpsstraatjes. Beklommen eens om 17.00 uur de Sainte Victoire, met slaapzak in onze tas. Om bovenop de berg te bivakkeren. Om de mooiste zonsondergang te zien en een ijskoude nacht te ervaren. Want dat was het.

We genoten. Ik genoot. Wonen in de Provence is alles wat je ervan verwacht, maar dan nog beter. En die talencursus in Frankrijk? Die raad ik iedereen aan te doen.

wonen-provence-frankrijk-021

wonen-provence-frankrijk-020

wonen-provence-frankrijk-001

wonen-provence-frankrijk-002

wonen-provence-frankrijk-003

wonen-provence-frankrijk-004

wonen-provence-frankrijk-005

wonen-provence-frankrijk-006

wonen-provence-frankrijk-007

wonen-provence-frankrijk-008

wonen-provence-frankrijk-009

wonen-provence-frankrijk-010

wonen-provence-frankrijk-011

wonen-provence-frankrijk-012

wonen-provence-frankrijk-013

wonen-provence-frankrijk-014

wonen-provence-frankrijk-015

wonen-provence-frankrijk-016

wonen-provence-frankrijk-017

wonen-provence-frankrijk-018

wonen-provence-frankrijk-019

rondreis-provence-cote-dazur

 

A bientôt!

 

Laat een Reactie achter

  1. Debby

    Wauw wat een mooi bericht meis! Krijg er bijna heimwee van 😉

    1. Rosanne Bedrijfseigenaar

      Haha ah, dat is een mooi compliment!

  2. Lieke

    Ik kan door je woorden heen voelen hoe erg je genoten hebt van die tijd in Frankrijk.
    En wat ben ik trots op je dat je toen, ondanks de afstudeerstress, gekozen hebt voor jezelf.
    Je bent een toppertje!

  3. henrike

    wat n stoer en eerlijk verhaal.
    ik ben stiekem n beetje jaloers, het hele jaar in Frankrijk….
    maar elke zomer en soms op andere tijden ( als het kan) dwalen wij ook door
    dit prachtige land.
    Je raakt er nooit uitgekeken.
    Dank je wrl voor je mooie teksten en blijf delen..

  4. Jolet

    Wat een prachtige foto’s zeg! Daar wil ik ook wel heen..

  5. Esther

    Ik heb hetzelfde meegemaakt, maar dan in Spanje. Halverwege mijn studie. Stress, want wat ik altijd gedacht had ging ‘m niet worden. Dus een zomer richting Salamanca, Spaans leren, in het weekend met de bus naar Madrid, salsa leren dansen, geen stress. Dus idd: talenscholen, een héél goed idee!