Nooit van mijn leven stond ik in real life op de skilatten. Toch maakte ik de afgelopen drie jaar reisjes naar de Franse sneeuw. En ik genoot, intens zelfs. Franse winters zijn subliem. Over mijn avonturen vertel ik je alles, maar over skiën niet. Dat doet Karin Jurgens voor je, de enthousiaste francofiel die voor haar werk de Franse berggebieden promoot in Nederland!

Karin: “Inmiddels werk ik 2,5 jaar voor France Montagnes, de overkoepelende organisatie van alle Franse skigebieden. 2,5 jaar vol reizen, in zomer en winter, en niet alleen voor mijn eigen vakanties, maar nu dus ook voor mijn werk als reisbegeleider. Omdat ik op die reizen de highlights van de skigebieden bezoek, heb ik al allerlei bijzondere plekken, ontmoetingen en ervaringen mogen meemaken. Dus toen Rosanne me vroeg een gastblog te schrijven, had ik meer dan genoeg inspiratie!”

 

Het paradijs voor wintersporters: Paradiski

“Alles staat of valt natuurlijk met je persoonlijke voorkeuren. Ik ben zelf groot fan van Paradiski, het skigebied van La Plagne en Les Arcs. Ik houd namelijk van snel skiën, veel kilometers maken, maar wel op de piste. Dan kom je dus op de 425km van Paradiski zeker aan je trekken. Daarnaast trekt de gevarieerdheid van het gebied me: je hebt het ultiem ruige hooggebergte (in La Plagne kun je hoger dan 3250m en in Les Arcs telt de hoogste top 3226m), maar ook lieflijke bospaadjes die uitkomen bij schattige dorpjes. Alleen La Plagne heeft al 10 (!) dorpen. Aanraders in Paradiski zijn restaurants Le Forperet in La Plagne (dit is in de zomer een boerderij met allerlei dieren, waarvan er een aantal daar ook overwinteren), pisterestaurant La Trieuse als je richting Bellecôte naar beneden skiet, en L’Arquebuse in Arc 1600.”

gletsjer-van-la-plagne-paradiski

 

Heus niet alleen om te fietsen: de Maurienne-vallei

“Deze vallei is veel bekender in de zomer dan in de winter, want de Tour de France slaat de vallei maar zelden over. Hier heb je onder andere de col du Galibier, de col du Télégraphe en de col de l’Iséran, maar ook skigebieden zoals Valloire (ligt met Valmeinier in één skigebied), Les Sybelles, Val Cenis en Valfréjus. Als ik de Maurienne-vallei zou moeten vergelijken met de noordelijker gelegen Tarentaise-vallei (met Paradiski, Les 3 Vallées en Espace Tignes-Val d’Isère), dan is de Maurienne een stuk lieflijker en bosrijker, waar de Tarentaise veel ruiger aandoet en je je echt in het hooggebergte voelt. En ook een groot, en niet te verwaarlozen verschil: de kosten. De Maurienne is een stuk betaalbaarder! Daar staat weer tegenover dat de skigebieden (behalve Les Sybelles) een stuk kleiner zijn. En in een deel van Les Sybelles zijn de liften weer wat langzamer. Je krijgt dus uiteindelijk waar je voor betaalt, en de keuze is aan jou wat dan het beste bij je past. Nog een tip in de Maurienne-vallei trouwens: de Haute Maurienne, waar Val Cenis in ligt. Hier kom je écht diep de vallei in, die in de winter doodloopt omdat de col de l’Iséran dichtgesneeuwd is. Voor een ultiem winters gevoel! (Rosanne kan je er alles over vertellen, zie hier)”

val-cenis-skien-001

 

8000 hoogtemeters in één dag? Ja! In Alpe d’Huez

“Dat kan dus. In wederom zo’n bekende naam uit de wielerwereld: de Alpe d’Huez. Hier kun je op 4 verschillende manieren 2000 hoogtemeters maken. Je vertrekt steeds op de Pic Blanc, op 3330m, het hoogste punt in het gebied, en je gaat op je tocht kriskras door het skigebied. Op je weg pik je meteen twee van Frankrijks meest legendarische pistes mee: de Sarenne (langste zwarte piste van de wereld) en de Tunnel. Die laatste zegt het al: je gaat door een tunnel dóór de berg heen, om dan op een hele steile muur uit te komen. Om eerlijk te zijn heb ik de Tunnel tot op heden niet aangedurfd – ik hoop deze winter met vrienden naar de Alpe d’Huez te gaan en dan laat ik mijn vriend mooi eerst even een routecheck doen voordat ik zelf de afslag “Tunnel” neem. De Sarenne is trouwens veel toegankelijker. Hij is zwart, en in het begin zit er inderdaad een wat steiler stuk in, maar als je rode pistes makkelijk neemt, kun je de Sarenne ook gewoon doen. De Sarenne is namelijk zwart omdat hij zo lang is en er geen afslagen zijn. Zit je erop, dan moet je hem ook helemaal uitskiën. Om er zeker van te zijn dat skiërs die de Sarenne nemen, niet alleen de steilte aankunnen, maar ook het uithoudingsvermogen hebben, is deze zwart gemaakt. Vind je beide pistes trouwens boven je pet? Dan hoef je Alpe d’Huez alsnog niet links te laten liggen. Het is überhaupt een heel mooi skigebied en ook voor beginners zijn er meer dan genoeg mogelijkheden. Met 43 groene en 38 blauwe pistes bijvoorbeeld kom je ook zeker een week lang aan je trekken.”

alpe-dhuez-uitzicht-pic-blanc

 

Dolce Vita in La Rosière

“Ik had het net al over de Tarentaise-vallei, met die bekende gebieden zoals Les 3 Vallées, Paradiski en Espace Tignes-Val d’Isère. Maar helemaal aan het eind van de vallei, vlak na Les Arcs, ligt nog een gebied dat in Nederland helemaal niet bekend, en dus juist zo’n verborgen parel is. La Rosière heet het, en het deelt het skigebied met La Thuile. En laat daar precies tussenin nu de col du Petit Saint Bernard lopen, die toevallig ook nog eens de Italiaanse grens is… Je begint je dag dus in La Rosière, skiet naar Italië waar je een heerlijke Italiaanse lunch naar binnen werkt (aanrader: restaurant Lo Tata’!), met hoogstwaarschijnlijk tiramisu en Italiaanse espresso na, en skiet dan weer lekker terug. Aangezien er in La Thuile weinig toeristische bedden zijn, maar veel tweede huisjes van particulieren, heb je vooral doordeweeks de piste voor jezelf alleen. En het gebied van 150km piste heeft voor elk wat wils: aan de kant van La Rosière toegankelijke, gemakkelijkere pistes, aan de Italiaanse kant een aantal diepzwarte hellingen.”

larosierehiver-skien

 

Skiën met zeezicht!

“Oké, ik ga dit eerlijk aan jullie toegeven: in deze twee gebieden heb ik zelf nog niet geskied. Maar het verhaal erachter is zó fantastisch, dat ik niets liever dan hier zou willen skiën. Isola 2000 en Auron, twee compacte gebieden van zo’n 80km piste, liggen namelijk op 1,5 uur rijden van Nice, en je skiet er dus met uitzicht op de Middellandse Zee! Dat ga je in de noordelijkere Alpen natuurlijk nergens meemaken. Ik zie al helemaal een reis van een week voor me, in maart bijvoorbeeld, waarbij je lekker een paar daagjes Nice doet (met een beetje geluk is het dan al tussen de 20 en 25 graden), en een paar daagjes gaat skiën in Auron of Isola 2000. Zelfs budgetreizigers hoeven dit niet te laten: vanuit Nice gaat er een shuttlebus naar beide gebieden voor € 4,- enkele reis (!).

Zin gekregen om één van deze tips uit te proberen? Kijk dan op de websites van de genoemde skigebieden, of benader me gerust via Rosanne. En aan het eind van deze schriftelijke monoloog ben ik wel erg benieuwd: wat is jullie favoriete gebied in Frankrijk? En waarom?”

la-rosiere-skien-frankrijk

 

A bientôt!

Laat een Reactie achter